آتش فشان

آتش فشان

ادامه نوشته

نمونه سوالات علوم

نمونه سوالات علوم 

ادامه نوشته

آيا بازيافت كاغذ براي محيط زيست مفيد است؟

آيا مي‌دانيد...

شايد كاغذ از پرمصرف‌ترين موادي باشد كه در سراسر دنيا كاربرد دارد و بيشتر انسان‌ها تقريبا هر روز با آن به نوعي سر و كار دارند. كاغذ از چوب درختان تهيه مي‌شود و براساس آمارهاي موجود، حدود 35 درصد از همه درختان سراسر دنيا براي ساخت كاغذ به كار مي‌روند يعني چيزي معادل 160 هزار كيلومترمربع از جنگل‌ها همه ساله براي توليد كاغذ نابود مي‌شود.

اما بازيافت كاغذ تا حدود زيادي مي‌تواند از قطع درختان و نابودي جنگل‌ها جلوگيري كند و از طرف ديگر، براي بازيافت كاغذ 40 درصد كمتر از ساخت كاغذ از چوب، انرژي لازم است. اما لازم است بدانيد كارخانه‌هاي بازيافت كاغذ به طور معمول انرژي خود را از سوخت چوب و ديگر سوخت‌هاي فسيلي تامين مي‌كنند و به همين دليل از صنايع آلوده‌كننده به شمار مي‌آيند. به اين ترتيب بازيافت كاغذ هم معايبي دارد و هم مزايايي، چراكه از طرفي با كاهش قطع درختان به حفظ محيط زيست كمك مي‌كند و از طرفي با مصرف سوخت‌هاي فسيلي و توليد مواد مضري چون تولئين، متانول و... موجب آلودگي محيط زيست مي‌شود.

بر اساس گزارشي كه توسط سازمان حفاظت از محيط‌زيست آمريكا منتشر شده است، كارخانجات بازيافت كاغذ از صنايع آلوده اين كشور به شمار مي‌روند. به طوري كه اين صنعت 35 درصد از آلودگي آب‌ها و 75 درصد از آلودگي محيط‌زيست اين كشور را شامل مي‌شود. اين كارخانه‌ها در واقع با توليد انبوه گازهاي گلخانه‌اي سبب آلوده‌شدن هوا و محيط‌زيست نيز مي‌شوند، اما با همه معايبي كه بازيافت كاغذ دارد باز هم بهتر از قطع درختان و نابودي جنگل‌ها و مراتع طبيعي است. درواقع اين مزيت عمده، برمعايب آن برتري دارد.

نویسنده : امیر حسین محمدی تبار 

 

+++++++++++++++

کاغذ پس از ورود به کارخانه باید بلافاصله وارد چرخه تولید شود(چون مدت زمان زیادی را نمی توان برای نگهداری آن صزف کرد،زیرا در مجاورت هوا وآب به سرعت پوسیده شده وازبین می رود.) ابتدا کاغذ وارد "پالپر" شده ودر آن با آب مخلوط وبه خمیر تبدیل می شود.همچنین دراین مرحله ضایعات درشت یه وسیله ی یک چنگک از آن جدا می شود.سپس در مرحله بعد7 مرحله پاکسازی روی خمیرانجام می شود تا ناخالصی های آن گرفته شود،پس از پایان این مرحله خمیر موجود شامل:99% آب و 1% خمیروسلولز است.

در مرحله سوم خمیر به وسیله ی نازل روی توری ریخته میشود،این توری حرکت کرده و وارد مرحله چهارم می شود که در آن طی سه مرحله عملیات آب خمیر گرفته می شود؛ابتدا توسط تیغه هایی که حرکت می کنند آب جمع آوری می شود(حدود 10% آب گرفته می شود)سپس این تیغه ها شکل مکنده پیدا می کنند وبه صورت "وکیوم" آب خمیر گرفته می شود، در پایان مرحله آبگیری،به وسیله ی پرسهایی که دارای سوراخ هستند هم به کمک فشار وهم مکش آب را خارج می کنند،طی مراحل انجام شده 35% آب خمیر گرفته می شود.

پس از پایان مراحل آبگیری خمیر وارد مرحله ی حرارت می شود که طی آن رطوبت موجود درخمیر تا 50% گرفته می شود.درمرحله بعد که به آرایشگاه کاغذ معروف است از یک طرف به کاغذ نشاسته(به عنوان نگهدارنده)واز طرف دیگر به آن رنگ اضافه می شود(برای زیبایی)،سپس کاغذ دوباره وارد خشک کن می شود(کاغذ نهایی باید حدود 8 تا 10 % رطوبت داشته باشد) و در پایان به صورت رول های بزرگ پیچیده می شود.

درمرحله آزمایشگاه کاغذ به قطعات کوچک بریده شده تا ازنظر مقاومت،تحمل فشار،ضخامت و...مورد آزمایش قرار گیرد. کاغذ بازیافتی تولید شده بالای 99% در صنعت کارتون سازی استفاده می شود.باتوجه به اینکه در مرحله ی "پالپر" به خمیر مواد شیمیایی اضافه می شود وهمچنین به دلیل وجود مرحله ی حرارت کارتون تولید شده از لحاظ بهداشتی مناسب بوده و می توان از آن برای بسته بندی های غذایی استفاده کرد.

++++++++++++++

گذرى بر تاريخچه توليد و ارزش فراوان كاغذ
نویسنده: امیر حسین محمدی تبار

 

قرن ها است انديشه بشر بر روى كاغذ نقش بسته است و اسناد و مدارك مربوط به هويت انسانى و مايملك انسان از طريق كاغذ و نوشته هاى بر روى آن است كه دست به دست مى چرخد. اگر ما امروز مى توانيم بسيار از ديروز بدانيم به سبب پديده «كاغذ» است.

حتى با وجود پديده ها و رسانه هايى مثل تلويزيون، ماهواره، اينترنت و... هنوز كه هنوز است كاغذ در ارتباطات بشرى حرف اول را مى زند. كاغذ شايد يك ابزار ساده به نظر آيد ولى واقعيت اين است كه صفحه سفيدى است كه همچون لوح سفيد وجود انسانى هر نوشته اى را مى تواند بر خود حك كند و صنعت چاپ با استفاده از كاغذ توانست دست به تكثير انديشه بشرى بزند.

در اين گزارش قصد بررسى صنعت چاپ نيست. چرا كه «چاپ» بحثى جداگانه را مى طلبد. كاغذ به عنوان كشف بزرگ بشرى همواره تأثير به سزايى در فرهنگ و اقتصاد جوامع داشته است.

كاغذ و پيشينه آن

بشر قبل از پيدايش زبان ابتدا با كندن غارها هم گرايش خود به نوشتن و تصوير كردن را نشان داد و هم نياز به خلق زبان. بعد از دوره غارنشينى و با به وجود آمدن زبان، قالب هاى خشتى به اصطلاح نخستين كاغذى بودند كه بشر اقدام به نوشتن بر روى آنها كرد و حتى فرامين شاهان عهد كهن بر روى قالب هاى خشتى نوشته مى شد. پس از قالب هاى خشتى هم چرم حاصل از پوست حيوانات وسيله اى براى نوشتن شد تا اين كه كاغذ به وجود آمد.

كاغذ ورقه نازك هموارى است كه معمولاً از الياف گياهى ساخته مى شود و براى نوشتن و چاپ كردن به كار مى رود. البته موارد استعمال ديگرى هم دارد. كلمه كاغذ از زبان سانسكريت وارد زبان فارسى شده است و لفظ اروپايى براى كاغذ از كلمه «پاپيروس» يونانى است.

اولين ملتى كه در جهان موفق به اختراع كاغذ شد چينى ها بودند، در سال ۱۰۵ بعد از ميلاد شخصى به نام «تاسى لون» موفق به اختراع كاغذ شد و حدود سال ۶۱۰ م به ژاپن و ۷۵۱ م به سمرقند راه يافت. در اواسط قرن دوم هجرى كاغذ از سمرقند به بلاد اسلامى رسيد.

مى گويند: «فضل ابن يحيى برمكى» نخستين كسى بود كه در بغداد كارخانه كاغذسازى داير كرد. در قرن چهار هـ .ق كاغذسازى در بغداد رواج يافت. «ابن النديم» از شش نوع كاغذ كه در آن زمان معروف بود نام مى برد و مى گويد: كتاب را از كاغذ خراسانى مى ساختند، در خراسان مردم براى ساختن كاغذ از پنبه و مواد نباتى استفاده مى كردند. مهمترين كاغذهايى كه توسط مسلمانان ساخته شد .كاغذ «سليمانى»، «طلعى»، «نوحى»، «فرعونى»، «جعفرى»، «طاهرى»، «مامونى»، «منصورى»، «چينى» و «هانى» بود.

حدود يك قرن توليد كاغذ به روش دستى بود و در سال ۱۷۹۹ ميلادى و حدود ۱۲۱۴ هـ .ق يك جوان فرانسوى به نام «لونى دوبرت» ماشين كوچكى ساخت كه كاغذ تهيه مى كرد. به موجب نوشته «گوستاولوبن» در كتاب تمدن اسلام و عرب اختراع كاغذ از پنبه و پارچه كهنه از ابتكار مسلمانان است.

 

بخش عمده كاغذ جهان از مغز چوب به دست مى آيد. جسم كاغذ الياف به هم آميخته «سلولز» است.از مشهورترين شهرهاى ايران كه در كاغذسازى شهرت داشته خونا يا خونج است كه در زمان ياقوت به كاغذ كنان معروف بوده است.

كاغذ از زمان اختراع آن تا امروز قابل اعتمادترين وسيله انتقال انديشه بشر بوده است و نقش مهمى در جمع آورى و ذخيره اطلاعات و دانش بشر دارد. از اين رو با پيدايش مركب و صنعت چاپ و موادرنگى اين انديشه بشرى با ابزارى نوين درآميخت. در تاريخ آمده است كه انوشيروان شاه ساسانى نامه اى به پادشاهان هند نوشت كه روى برگ درخت نوشته شده بود و مسعودى مورخ مشهور نيز به آن اشاره كرده است و ظاهراً از همان برگ هايى بوده كه ابوريحان بيرونى در كتاب «تحقيق ماللهند» به آن اشاره نموده است. از معروف ترين كاغذهاى سده ۱۲ و ۱۳ هـ.ق كاغذهاى «خان باليغ»، «ختايى»، «سمرقندى»، «عادل شاهى»، «ترمه اى»، «كشميرى» و «فرنگى» بوده است.
امروزه كشورهاى سوئيس، آلمان و ژاپن در ساخت كاغذ مقدم بر كشورهاى ديگرند و انواع و اقسام كاغذهاى سفيد و رنگى را توليد مى كنند.

تاريخچه كاغذ در ايران

آنچه از مدارك و مستندات تاريخى برمى آيد، اين است كه صنعت كاغذسازى از قرن هفتم هجرى به بعد در ايران وجود داشته و گسترش يافته است. اولين كارخانه كاغذ سازى قبل از جنگ دوم جهانى تأسيس شد، اما موفق نبود. حدود پنجاه و چند سال پيش كارخانه دست دومى از خارج وارد شد و در كرج نصب گرديد، اما تبديل به مقواسازى شد. در سال ۱۳۲۶ هجرى شمسى شركتى با سرمايه گذارى چند تن از جمله «حسن على حكمت»، «دكتر صلح دست» و «ژرژ عيسانيان» تأسيس شد كه خوراك آن كاغذهاى باطله ادارات و سازمان ها و منطقه آن ورامين بود، اما بعد از ملى شدن صنعت نفت اين تلاش ناموفق ماند.

در سال ۱۳۴۴ اولين كارخانه كاغذسازى در هفت تپه خوزستان ايجاد شد و در ۱۳۴۶ شركت كاغذ پارس تأسيس شد. به هر حال انسان هاى كشورهاى مختلف مخصوصاً آنها كه زمينه هاى تمدن را در خود داشته اند با سرعت به استقبال پديده كاغذ رفته و با تأسيس كارخانه و شهرك هايى براى توليد كاغذ سال ها تلاش مى كنند تا شايد در صنعت توليد كاغذ به خودكفايى برسند، اما با تمام اين تلاش ها تنها معدودى از كشورهاى جهان توان رسيدن به خودكفايى در كاغذ را پيدا كرده اند. كارخانجات كاغذسازى با نيازى كه به خمير كاغذ حاصل از چوب درختان دارد، كشورهاى زيادى را با مشكل كاغذ روبه رو مى كند. ولى آيا واقعاً تنها چوب است كه مى تواند در توليد كاغذ كشور را يارى دهد .

كارشناسان مى گويند براى توليد هر تن خمير كاغذ سفيد از چوب، سه تن يا شش متر مكعب چوب جنگلى و يا حدود هفت تن «باگاس» نياز است. توليد كاغذ با «چوب» يا «باگاس» !

يك كارشناس در اين باره مى گويد: در صورت عدم استفاده از ۱‎/۶ ميليون تن باگاس بايد حدود يك ميليون و ۲۷۰ هزار مترمكعب چوب مصرف شود كه اين مقدار چوب معادل رويش سالانه ۴۵۷ هزار هكتار جنگل است.

 

هزينه تأمين مواد اوليه مورد نياز براى توليد يك تن خميركاغذ از تنه درختان يك ميليون و ۲۰۰ هزار ريال و از باگاس نيشكر فقط ۱۴۰ هزار ريال است. جالب اينكه آزاد كردن باگاس كه زباله نيشكر است براى محيط زيست مضر بوده و تبديل آن به كاغذ نوعى سود دو طرفه محسوب مى شود.

اين در حالى است كه مصرف بى رويه درختان جنگلى بويژه در مناطق شمالى كشور براى تهيه خمير كاغذ، مى تواند اكوسيستم جنگلى اين مناطق كشور را در معرض آسيب جدى و حتى نابودى قرار دهد.

بازيافت كاغذهاى باطله

روزانه فقط در شهر تهران ۴۵۰ تن كاغذ و مقواى ضايعاتى توليد شده توسط مردم دور ريخته مى شود، در حالى كه برخى از كشورهاى همسايه با جمع آورى اين كاغذها مجدداً آن را بازيافت و به خود ما مى فروشند.

در اين ميان نكته اساسى كه بايد در آموزش هاى مدارس و نهادها مورد توجه قرار گيرد، ترغيب مردم به صرفه جويى در كاغذ است؛ صرفه جويى كه بى شك هم به اقتصاد كشور و هم به اقتصاد عمومى و فردى مردم كمك مى كند. عدم صرفه جويى در مصرف كاغذ موجبات تزلزل اقتصادى را فراهم مى كند. جبر دولت براى واردات كاغذ بخش بالايى از بودجه ارزى كشور را صرف وارداتى مى كند كه مى توان به سادگى بودجه آن را كاهش داد. متأسفانه با تمام تبليغات صورت گرفته هنوز كه هنوز است بحث صرفه جويى نتوانسته در فرهنگ زيست محيطى مردم جايگاه خود را پيدا كند.

برخورد مردم با «كاغذ» به عنوان پديده اى دور ريختنى و بلااستفاده شونده است. مردم همين كه در نوشته اى بر روى كاغذ اشتباهى صورت مى دهد، آن كاغذ را فاقد ارزش دانسته و به سطل زباله مى اندازند.

از گذشته هاى دور در فرهنگ كشور ما توجه به نان و جمع آورى ضايعات نان و نان خشك براى گاودارى و خوراك دام وجود داشته است. احترام و ارزشى كه مردم همواره براى ضايعات نان قائل هستند و به هيچ عنوان نان كهنه غيرقابل مصرف را به همراه زباله هاى دورريختنى بيرون نمى ريزند در مورد كاغذ مصداق پيدا نكرده است. اكثر خانواده ها در كنار كيسه زباله شبانه خود، كيسه اى جداگانه را به نان خشك اختصاص مى دهند، گرچه كاغذ از نظر اهميت به پاى نان نمى رسد ولى متأسفانه كاغذ همواره جايگاه مجزايى در تفكيك زباله هاى منازل نيافته و در لابه لاى قوطى هاى كنسرو و پوست هاى ميوه از دست مى رود. نكته مهم اين است كه بايد در كنار سطل هاى آشغال خانواده سطلى تميز در اتاق ها وجود داشته باشد كه تنها و تنها به كاغذ اختصاص پيدا كند.

در صورت عدم توجه به صرفه جويى كاغذ لااقل بايد فرهنگى در بين مردم شكل بگيرد كه در آن فرهنگ، مردم ضمن آشنايى با بحث بازيافت كاغذها، بدانند كاغذ تنها در صورتى كه قابل نوشتن باشد، ارزشمند نيست و مى توان ضايعات آن را نيز دوباره طى مراحل بازيافتى به كاغذ تازه تبديل كرد.

++++++++++++++

 

توليد كاغذ از ساقه برنج در گيلان اختراع شد

 

 



يك خواهر و برادر گيلاني براي نخستين بار در ايران طرح توليد كاغذ از ساقه برنج را اختراع كردند.

سجاد آفتابي امروز با اشاره به برداشت برنج و توليد مقادير بسيار زيادي ضايعات از جمله ساقه برنج در استان اظهار داشت: بخش عمده‌اي از اين ضايعات در سال‌هاي اخير دور ريخته شده و يا سوزانده و در سطح زمين رها و مدفون مي‌شده است.
وي افزود: با مشاهده سوزاندن كاه برنج به اين فكر افتاديم كه از اين محصول فرعي شاليزارها براي تهيه كاغذ و مقوا استفاده كنيم.
اين پژوهشگر و مخترع جوان گيلاني با اشاره به انواع كاربرد كاغذ مانند از نوشتن، چاپ، بسته‌بندي و ديگر موارد خاطرنشان كرد: در حال حاضر تهيه كاغذ به عنوان يك ماده اساسي در دنيا محسوب مي‌شود.
به گفته وي ظهور و توسعه ماشين‌آلات كاغذ در كميت‌هاي بالا، يك عامل مهم در گسترش سوادآموزي و افزايش سطح تحصيلات مردم در سراسر دنياست.
آفتابي با بيان اينكه امروزه كارخانه‌هاي بزرگ كاغذ سازي از طريق شيميايي و يا مكانيكي قادر به توليد يك‌هزار تن كاغذ در روز هستند، تصريح كرد: مواد اوليه تهيه كاغذ بسيار متنوع است و بستگي به فراواني، قيمت و منطقه جغرافيايي دارد.
وي افزود: در 30 سال اخير تهيه كاغذهاي دست‌ساز از سر گرفته شده است و سازندگان اين كاغذها روش‌هاي نو و مبتكرانه‌اي را براي توليد كاغذ به‌كار مي‌برند.
اين پژوهشگر و مخترع گيلاني كاغذ را يك محصول باستاني خواند و گفت: كاغذ دست‌ساز كالايي منحصر به‌فرد است كه نه تنها مختص نوشتن و انجام كارهاي هنري نيست بلكه در نوع خود از زيبايي خاصي برخوردار است.
وي با اشاره به اختراع طرح توليد كاغذ از ضايعات برنج بيان داشت: در اين طرح از ساقه برنج براي تهيه كاغذ در نوشتن و چاپ و انجام كارهاي هنري استفاده شده و آزمايش‌هاي لازم نيز در دماي پايين‌تر از 100 درجه و در فشار عادي صورت گرفته است.
آفتابي اضافه كرد: اين روش نسبت به روش كرافت كه در صنايع بزرگ كاغذ سازي به‌كار مي‌رود، انرژي و آب بسيار كمتري مصرف مي‌كند و آلودگي كمتري نيز دارد.
وي با بيان اينكه در روش كرافت كه پنجمين مصرف كننده انرژي در صنايع بزرگ است به ازاي هر يك كيلوگرم كاغذ 300 ليتر آب مصرف مي‌شود، افزود: در روش ارائه شده در طرح مذكور، تنها 180 ليتر آب در ازاي توليد هر يك كيلوگرم كاغذ مصرف مي‌شود.
اين مخترع گيلاني با تاكيد بر اينكه آلودگي‌هاي ناشي از صنايع كاغذسازي بزرگ در روش ارائه شده در اين طرح وجود ندارد، ادامه داد: در صنايع بزرگ براي تهيه هر كيلوگرم كاغذ در حدود سه كيلوگرم چوب و يا به‌ازاي هر كيلو گرم كاغذ در حدود هفت كيلوگرم «با گاس» نياز است، ولي استفاده از ساقه برنج كه به ازاي هر دو كيلوگرم آن يك كيلوگرم كاغذ حاصل مي‌شود، بسيار اقتصادي است.
وي خاطرنشان كرد: در اين طرح ماده‌اي كه به عنوان ضايعات دور ريخته مي‌شود را مي‌توان به يك محصول ضروري و قابل استفاده در زندگي افراد جامعه تبديل كرد.
آفتابي، برخي از مزاياي طرح توليد كاغذ از ساقه برنج را برشمرد و افزود: جلوگيري از قطع شدن درختان و جلوگيري از خروج ارز از كشور براي خريد كاغذ از جمله مزاياي اين طرح است.
وي، كاهش آلودگي محيط زيست با جلوگيري از سوزاندن كاه برنج و يا مدفون كردن آن در خاك، اشتغالزايي، افزايش درآمد كشاورزان از محل فروش ضايعات كشاورزي و يا اشتغال به‌كار در تهيه كاغذ از ضايعات را از جمله مزاياي ديگر اين طرح عنوان كرد.
سحر آفتابي مخترع ديگر توليد كاغذ از ضايعات برنج نيز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس به كيفيت كاغذهاي توليد شده در اين طرح اشاره كرد و اظهار داشت: براي بررسي كيفيت كاغذ توليد شده آزمايش‌هاي مختلفي از جمله آزمايش گراماژ، فاكتور تركيدگي، قدرت كشيدگي، فاكتور تاشدگي و شفافيت روي اين نوع از كاغذ انجام شده كه در تمام موارد نتيجه آن بسيار بالاتر از استانداردهاي يك ورق كاغذ a4 بوده است.
وي افزود: فاكتور شفافيت كاغذ توليد شده از ساقه برنج 51 و فاكتور شفافيت كاغذهاي موجود در بازار 90 بوده كه به طور كلي كيفيت كاغذهاي توليد شده از ساقه برنج بسيار بالاتر از كاغذهاي موجود در بازار است.
آفتابي اظهار داشت: ما توانسته‌ايم علاوه بر ساقه برنج، از ساقه گندم نيز براي تهيه كاغذ و مقوا استفاده كنيم كه ساقه گندم نيز مانند ساقه برنج براي توليد كاغذ مناسب بوده و از كيفيت برابري با آن برخوردار است.
وي ضمن درخواست حمايت مسئولان از اين طرح اختراع شده، خاطرنشان كرد: دولت مي‌تواند با واگذاري يك قطعه زمين براي احداث كارگاه و يا كارخانه اين طرح را حمايت كند.
اين مخترع گيلاني شماره ثبت اختراع توليد كاغذ از ضايعات برنج را 52471 عنوان كرد.فارس/1290